widowisko plenerowe - edycja II
Teatru Kana i The Stettiners Teater
"Widmokrąg" jest efektem artystycznej współpracy Teatru Kana ze szczecińskimi twórcami (aktorami "The Stettiners Teater", muzykami, kompozytorami, plastykami) oraz z Ośrodkiem Poszukiwań Teatralnych Schloss Broellin, który jest współproducentem przedstawienia. Przedstawienie, budowane za każdym razem w związku z przestrzenią i do tej przestrzeni modyfikowane, jest autorskim zapisem zbiorowej pamięci. Oparte na motywach i postaciach wziętych z dawnych spektakli Kany, a także legendarnej historii Zamku Broellin wykorzystuje archetypiczne motywy i elementy dawnych pogańskich obrzędów (m.in. Sabatu, Kabały), świadomie miesza konwencje odwołując się do rozmaitych poetyk teatralnych i tradycji literackich. Osadzone głęboko zarówno w kulturze słowiańskiej jak i germańskiej balansuje na granicy tych dwóch światów. Spektakl, choć bardzo widowiskowy, zaskakujący i atrakcyjny dla publiczności nie ogranicza się do pokazywania kolejnych efektów. Poprzez śmiech, lęk, ciemność i poezję zaprasza widza do wędrówki wgłąb siebie i spotkania z własnymi Demonami.
Spektakl prowadzi publiczność przez obrazy pamięci – kolejne stacje magicznej podróży, którą odbywają widzowie wspólnie z przybyłymi gdzieś zza horyzontu Widmami są wędrówką po zapomnianych fragmentach utraconego czasu. Przedzierająca się przez ogromny papierowy ekran, wydobyta z gigantycznego cienia wielka krypa-platforma wpływa w przestrzeń, pomiędzy zgromadzonych wokół ludzi. Rozpoczyna się obrzęd wywoływania Dawnych Duchów – stara pieśń jest dla nich tym samym, czym dla żeglarzy Odysa śpiew Syren. Wywabia ich z ciemności, nadaje im – na ten jedyny czas – nowe życie, choć tak naprawdę jest tylko wielkim złudzeniem. Widzimy postacie wzięte z różnych snów i wspomnień: Marynarza-Rozbitka żeglującego w starej balii, kobietę w koronkowej sukni jadącą na białym rowerze, chudzielca walczącego z pożerającym go Cieniem, dziewczynę z parasolką stąpającą po równoważni wprost do czarnego bagna, Ogrodniczkę podlewającą konewką wyrastające z ziemi gumowe rękawiczki (), wreszcie dwóch ponurych kantorowskich "bliźniaków", którzy pod pokładem krypy prowadzą swoje drugie, niezależne, podskórne życie. Wszyscy oni zdążają na Sabat, odbywając szalony, karnawałowy taniec groteskowych masek, po czym odchodzą donikąd...
Spektakl zbudowany jest z rozmachem, pełno w nim zaskakujących widowiskowych efektów z wykorzystaniem wszystkich żywiołów (ognia, wody, wiatru i ziemi), ekspresyjnych scen zbiorowych, koloru, muzyki, światła. Tym jednak co szczególnie wyróżnia to przedstawienie spośród wielu plenerowych produkcji jest precyzyjnie przemyślana, wielopoziomowa konstrukcja i kompozycja przestrzeni, która powoduje, że publiczność wciąż znajduje się w centrum wydarzeń dziejących się wszędzie dookoła. Do końca nie wiadomo, skąd wyłoni się następne Widmo, ani dokąd nas poprowadzi. Wszyscy jesteśmy wpisani w czyjś sen i wspólnie odbywamy tę dziwną podróż Statkiem Szaleńców. Świat, który buduje się ze scenicznych obrazów jest jednocześnie złowrogi i pociągający, często groteskowy, śmieszny, żartobliwie mieszający konwencje, a jednocześnie niezwykle, magnetycznie wręcz poetycki. I na tym chyba właśnie polega największa wartość tego przedstawienia, że udaje mu się dotknąć jakiejś tajemnicy..."
reżyseria: Zygmunt Duczyński & Janusz Turkowski
muzyka: Zbigniew Szmatłoch
maski: Andrzej Wojtowicz
konstrukcja jeżdżąca /platforma: Adam Garnek
światło: Detlef Tabert
produkcja: Teatr Kana
prezentacja: Schloss Broellin
premiera: 2003
obsada: Bibianna Chimiak, Marta Giers, Dorota Obalek, Tomasz Grygier, Radosław Jagucki, Paweł Joachimak, Hubert Leńczyk, Dariusz Mikuła, Waldemak Nicek, Dobiesław Nowicki , Damian Smoliński
widowisko plenerowe - edycja II
Teatru Kana i The Stettiners Teater
"Widmokrąg" jest efektem artystycznej współpracy Teatru Kana ze szczecińskimi twórcami (aktorami "The Stettiners Teater", muzykami, kompozytorami, plastykami) oraz z Ośrodkiem Poszukiwań Teatralnych Schloss Broellin, który jest współproducentem przedstawienia. Przedstawienie, budowane za każdym razem w związku z przestrzenią i do tej przestrzeni modyfikowane, jest autorskim zapisem zbiorowej pamięci. Oparte na motywach i postaciach wziętych z dawnych spektakli Kany, a także legendarnej historii Zamku Broellin wykorzystuje archetypiczne motywy i elementy dawnych pogańskich obrzędów (m.in. Sabatu, Kabały), świadomie miesza konwencje odwołując się do rozmaitych poetyk teatralnych i tradycji literackich. Osadzone głęboko zarówno w kulturze słowiańskiej jak i germańskiej balansuje na granicy tych dwóch światów. Spektakl, choć bardzo widowiskowy, zaskakujący i atrakcyjny dla publiczności nie ogranicza się do pokazywania kolejnych efektów. Poprzez śmiech, lęk, ciemność i poezję zaprasza widza do wędrówki wgłąb siebie i spotkania z własnymi Demonami.
Spektakl prowadzi publiczność przez obrazy pamięci – kolejne stacje magicznej podróży, którą odbywają widzowie wspólnie z przybyłymi gdzieś zza horyzontu Widmami są wędrówką po zapomnianych fragmentach utraconego czasu. Przedzierająca się przez ogromny papierowy ekran, wydobyta z gigantycznego cienia wielka krypa-platforma wpływa w przestrzeń, pomiędzy zgromadzonych wokół ludzi. Rozpoczyna się obrzęd wywoływania Dawnych Duchów – stara pieśń jest dla nich tym samym, czym dla żeglarzy Odysa śpiew Syren. Wywabia ich z ciemności, nadaje im – na ten jedyny czas – nowe życie, choć tak naprawdę jest tylko wielkim złudzeniem. Widzimy postacie wzięte z różnych snów i wspomnień: Marynarza-Rozbitka żeglującego w starej balii, kobietę w koronkowej sukni jadącą na białym rowerze, chudzielca walczącego z pożerającym go Cieniem, dziewczynę z parasolką stąpającą po równoważni wprost do czarnego bagna, Ogrodniczkę podlewającą konewką wyrastające z ziemi gumowe rękawiczki (), wreszcie dwóch ponurych kantorowskich "bliźniaków", którzy pod pokładem krypy prowadzą swoje drugie, niezależne, podskórne życie. Wszyscy oni zdążają na Sabat, odbywając szalony, karnawałowy taniec groteskowych masek, po czym odchodzą donikąd...
Spektakl zbudowany jest z rozmachem, pełno w nim zaskakujących widowiskowych efektów z wykorzystaniem wszystkich żywiołów (ognia, wody, wiatru i ziemi), ekspresyjnych scen zbiorowych, koloru, muzyki, światła. Tym jednak co szczególnie wyróżnia to przedstawienie spośród wielu plenerowych produkcji jest precyzyjnie przemyślana, wielopoziomowa konstrukcja i kompozycja przestrzeni, która powoduje, że publiczność wciąż znajduje się w centrum wydarzeń dziejących się wszędzie dookoła. Do końca nie wiadomo, skąd wyłoni się następne Widmo, ani dokąd nas poprowadzi. Wszyscy jesteśmy wpisani w czyjś sen i wspólnie odbywamy tę dziwną podróż Statkiem Szaleńców. Świat, który buduje się ze scenicznych obrazów jest jednocześnie złowrogi i pociągający, często groteskowy, śmieszny, żartobliwie mieszający konwencje, a jednocześnie niezwykle, magnetycznie wręcz poetycki. I na tym chyba właśnie polega największa wartość tego przedstawienia, że udaje mu się dotknąć jakiejś tajemnicy..."
reżyseria: Zygmunt Duczyński & Janusz Turkowski
muzyka: Zbigniew Szmatłoch
maski: Andrzej Wojtowicz
konstrukcja jeżdżąca /platforma: Adam Garnek
światło: Detlef Tabert
produkcja: Teatr Kana
prezentacja: Schloss Broellin
premiera: 2003
obsada: Bibianna Chimiak, Marta Giers, Dorota Obalek, Tomasz Grygier, Radosław Jagucki, Paweł Joachimak, Hubert Leńczyk, Dariusz Mikuła, Waldemak Nicek, Dobiesław Nowicki , Damian Smoliński