Jestem zdradliwa i niewierna. Z chorób miewam skłonności do skrzywień, zaćmień i olśnień. Przechowują mnie, kopiują i przekazują: w genach, słowach, plikach. Dzielą się mną jak opłatkiem. Jestem niezbędna i niezastąpiona. Beze mnie świat trwa zawsze chwilę.
Ignacy Karpowicz, Balladyny i romanse
Projekt „Nic osobistego” zakładał pracę w temacie fenomenu pamięci. Chcieliśmy stworzyć opowieść o mechanizmie przypominania i zapominania. Każdy z uczestników warsztatów miał odpowiedzieć na pytanie, czym jest dla niego pamięć i jak przechowuje wspomnienia. Jakim jest naczyniem? Dzbanem, słojem, szafą, szufladą…
Kolejnym etapem pracy było tworzenie własnych archiwów pamięci. Budowanie katalogów, segregatorów, klaserów. Proces pamięci przebiega w podobnym porządku, co recykling, rozumiany jako system obiegu materiałów, które mogą być wielokrotnie przetwarzane. Podlega procesowi przechowywania, sortowania, przetwarzania, powtórnego wykorzystania.
„Inny teatr” w swojej metodzie polegał na pracy dokumentalisty, reportera. Najpierw ustalaliśmy pytania, próbowaliśmy na nie odpowiadać. Zbieraliśmy wszelkiego rodzaju nośniki pamięci: zdjęcia, płyty, zegarki, buty. Odczytywaliśmy, co w nich osobistego zostało zapisane. Z fragmentów, strzępów wspomnień budowaliśmy na scenie scenariusz. Zależało nam, aby forma sceniczna tej opowieści była zbliżona do przebiegu samego procesu wspominania. Żeby była otwarta na widza, na jego własne przypominanie.
Grupa seniorów: Lidka, Ania, Bożena, Danusia, Halinka, Iza, Hania, Rysiek i Zygmunt to doskonała ekipa ludzi, która zechciała się podzielić swoimi wspomnieniami. Każde było ciekawe i ważne. Wszystkie zachowaliśmy dla siebie. Tylko niektóre i we fragmentach udostępniliśmy innym/widzom akcji teatralnej. Bardzo osobistej. „Beze mnie świat trwa zawsze chwilę” to tytuł naszej opowieści o zjawisku „pamiętania”.
uczestnicy warsztatów/aktorzy: Zygmunt Ban, Bożena Dyczkowska, Danuta Jagielska, Halina Jeżyńska, Izabela Jurczenia, Ryszard Lasota, Anna Ogrodowicz, Anna Szymczak, Lidia Załęska
prowadzenie warsztatów/reżyseria spektaklu: Weronika Fibich
dokumentacja wideo/montaż: Adam Ptaszyński
wsparcie scenograficzne: Ala Dopierała
światło: Tomasz Grygier
dźwięk: Arek Sienkiewicz
koordynator projektu: Beata Bugajska
FILM
ZDJĘCIA
Jestem zdradliwa i niewierna. Z chorób miewam skłonności do skrzywień, zaćmień i olśnień. Przechowują mnie, kopiują i przekazują: w genach, słowach, plikach. Dzielą się mną jak opłatkiem. Jestem niezbędna i niezastąpiona. Beze mnie świat trwa zawsze chwilę.
Ignacy Karpowicz, Balladyny i romanse
Projekt „Nic osobistego” zakładał pracę w temacie fenomenu pamięci. Chcieliśmy stworzyć opowieść o mechanizmie przypominania i zapominania. Każdy z uczestników warsztatów miał odpowiedzieć na pytanie, czym jest dla niego pamięć i jak przechowuje wspomnienia. Jakim jest naczyniem? Dzbanem, słojem, szafą, szufladą…
Kolejnym etapem pracy było tworzenie własnych archiwów pamięci. Budowanie katalogów, segregatorów, klaserów. Proces pamięci przebiega w podobnym porządku, co recykling, rozumiany jako system obiegu materiałów, które mogą być wielokrotnie przetwarzane. Podlega procesowi przechowywania, sortowania, przetwarzania, powtórnego wykorzystania.
„Inny teatr” w swojej metodzie polegał na pracy dokumentalisty, reportera. Najpierw ustalaliśmy pytania, próbowaliśmy na nie odpowiadać. Zbieraliśmy wszelkiego rodzaju nośniki pamięci: zdjęcia, płyty, zegarki, buty. Odczytywaliśmy, co w nich osobistego zostało zapisane. Z fragmentów, strzępów wspomnień budowaliśmy na scenie scenariusz. Zależało nam, aby forma sceniczna tej opowieści była zbliżona do przebiegu samego procesu wspominania. Żeby była otwarta na widza, na jego własne przypominanie.
Grupa seniorów: Lidka, Ania, Bożena, Danusia, Halinka, Iza, Hania, Rysiek i Zygmunt to doskonała ekipa ludzi, która zechciała się podzielić swoimi wspomnieniami. Każde było ciekawe i ważne. Wszystkie zachowaliśmy dla siebie. Tylko niektóre i we fragmentach udostępniliśmy innym/widzom akcji teatralnej. Bardzo osobistej. „Beze mnie świat trwa zawsze chwilę” to tytuł naszej opowieści o zjawisku „pamiętania”.
uczestnicy warsztatów/aktorzy: Zygmunt Ban, Bożena Dyczkowska, Danuta Jagielska, Halina Jeżyńska, Izabela Jurczenia, Ryszard Lasota, Anna Ogrodowicz, Anna Szymczak, Lidia Załęska
prowadzenie warsztatów/reżyseria spektaklu: Weronika Fibich
dokumentacja wideo/montaż: Adam Ptaszyński
wsparcie scenograficzne: Ala Dopierała
światło: Tomasz Grygier
dźwięk: Arek Sienkiewicz
koordynator projektu: Beata Bugajska
FILM
ZDJĘCIA
