CZAS TRWANIA: 747 min. (?)
OKNO - ZBLIŻENIA. GŁOSY KANY
"Waldeinsamkeit"
(termin, który ogólnie tłumaczy się jako poczucie głębokiej łączności, którego można doświadczyć, spacerując samotnie po lesie; słowem tym określa się również stany niepewności w ciemnej i nieprzewidywalnej przestrzeni). Benjamin Verdonck przedstawia nowość ze swojego repertuaru "mobilnych przedstawień teatralnych". Pomieszczenie zamienia się w pomieszczenie, które zamienia się w pomieszczenie, które zamienia się w czarną dziurę - w przejrzały owoc. Ten gabinet osobliwości - barokowa miniatura o wyblakłych barwach, z małymi okienkami, które otwierają się i zamykają - wypełniony światłem, ciemnością i ogromną ilością sznurków - budzi momentalny zachwyt.
"I tak jak w przypadku Rothko, zastanawiam się, jak to możliwe, że ciemny obszar promieniuje takim światłem. To niesamowite, jak coś tak małego może być tak potężne".
(Wendy Lubberding w Theaterkrant, 2 sierpnia 2018)
"Miniaturowy gabinet osobliwości wykonany z drewna z panelami i szufladami uruchamianymi za pomocą sznurków. Używając tych obiektów Verdonck ukazuje nam serię podstawowych współrzędnych teatralnych - wejścia i wyjścia, światło i ciemność, duże i małe, bliskie i dalekie, kolor i brak koloru, scena po lewej i scena po prawej - wywołując medytacyjny stan, który wciąga widza w poruszające, abstrakcyjne dzieło sztuki pełne sensów i skojarzeń". (Sara van der Kooi w Trouw ****, 6 sierpnia 2018)
Benjamin Verdonck (ur. 1972) to wszechstronny artysta mieszkający i pracujący nieopodal Antwerpii. Jego twórczość, łącząca elementy aktorstwa, pisarstwa, sztuk wizualnych i teatru - wymyka się klasyfikacjom czy przypisywaniu do konkretnej dziedziny. Verdonck wystawia sztuki teatralne na scenie, realizuje performensy w przestrzeni publicznej, tworzy obiekty i instalacje artystyczne, a także miniaturowe teatry podróżne a wszystkie te odmienne realizacje cechuje ujmująca prostota języka wizualnego. W warstwie myślowej jego prace nie są proste. Artysta, zaniepokojony i zmartwiony tym, co dzieje się w naszym świecie, odgrywa rolę dziecka o twarzy pokrytej zmarszczkami filozofa. Od dwudziestu lat łączy współpracę na scenie ze stałą, lecz wciąż żywotną praktyką w dziedzinie sztuk wizualnych. Jego twórczość cechuje nieustanne przemyśliwanie, przepisywanie i przerabianie pomysłów, w jaki sposób sztuka może współtworzyć rzeczywistość, zamiast zastanawiać się nad nią. W swojej pracy artysta wchodzi w kontakt z naszą świadomością, stosując elementy swawolnej fantazji, czyniąc język materiałem sztuki i pozwala przemawiać przestrzeni i przedmiotom. Twórczość Verdoncka nie przynosi rozstrzygnięć, lecz ma charakter poetyckiego błogosławieństwa, które nie udaje, że jest lekiem. Sztuka ta często ujawnia świadome - wręcz "aktywistyczne" - dążenie twórcy do rozwiązania lokalnych lub globalnych problemów (np. katastrofy ekologicznej, nadmiernej konsumpcji i problemów ekonomicznych). W poszukiwaniu nowych form tafeltoneel ("scen stołowych", jak artysta określa swój miniaturowy teatr) Verdonck stworzył ostatnio serię przenośnych teatrów o rozmiarach stołu. Przy pomocy niewielu słów, posiłkując się za to licznymi sznurkami, kolorami, figurami geometrycznymi, otwierając drzwiczki i zasuwając zasłony, holenderski twórca przywraca teatrowi jego najważniejszą formę: bliskość i ludzką skalę. Jego magiczne showboxy mogą potencjalnie pojawić się w dowolnym miejscu miasta we wnętrzu lub na otwartej przestrzeni i równie szybko zniknąć. Dzięki Verdonckowi w podwójnej roli mechanika i protagonisty, ukazują audiowizualną poezję, która jest zarówno zagadkowa, jak i namacalna.
25 kwietnia, godzina: 19.00, 20.00, 20.30 (14 min.), Teatr Kana
FILM
CZAS TRWANIA: 747 min. (?)
OKNO - ZBLIŻENIA. GŁOSY KANY
"Waldeinsamkeit"
(termin, który ogólnie tłumaczy się jako poczucie głębokiej łączności, którego można doświadczyć, spacerując samotnie po lesie; słowem tym określa się również stany niepewności w ciemnej i nieprzewidywalnej przestrzeni). Benjamin Verdonck przedstawia nowość ze swojego repertuaru "mobilnych przedstawień teatralnych". Pomieszczenie zamienia się w pomieszczenie, które zamienia się w pomieszczenie, które zamienia się w czarną dziurę - w przejrzały owoc. Ten gabinet osobliwości - barokowa miniatura o wyblakłych barwach, z małymi okienkami, które otwierają się i zamykają - wypełniony światłem, ciemnością i ogromną ilością sznurków - budzi momentalny zachwyt.
"I tak jak w przypadku Rothko, zastanawiam się, jak to możliwe, że ciemny obszar promieniuje takim światłem. To niesamowite, jak coś tak małego może być tak potężne".
(Wendy Lubberding w Theaterkrant, 2 sierpnia 2018)
"Miniaturowy gabinet osobliwości wykonany z drewna z panelami i szufladami uruchamianymi za pomocą sznurków. Używając tych obiektów Verdonck ukazuje nam serię podstawowych współrzędnych teatralnych - wejścia i wyjścia, światło i ciemność, duże i małe, bliskie i dalekie, kolor i brak koloru, scena po lewej i scena po prawej - wywołując medytacyjny stan, który wciąga widza w poruszające, abstrakcyjne dzieło sztuki pełne sensów i skojarzeń". (Sara van der Kooi w Trouw ****, 6 sierpnia 2018)
Benjamin Verdonck (ur. 1972) to wszechstronny artysta mieszkający i pracujący nieopodal Antwerpii. Jego twórczość, łącząca elementy aktorstwa, pisarstwa, sztuk wizualnych i teatru - wymyka się klasyfikacjom czy przypisywaniu do konkretnej dziedziny. Verdonck wystawia sztuki teatralne na scenie, realizuje performensy w przestrzeni publicznej, tworzy obiekty i instalacje artystyczne, a także miniaturowe teatry podróżne a wszystkie te odmienne realizacje cechuje ujmująca prostota języka wizualnego. W warstwie myślowej jego prace nie są proste. Artysta, zaniepokojony i zmartwiony tym, co dzieje się w naszym świecie, odgrywa rolę dziecka o twarzy pokrytej zmarszczkami filozofa. Od dwudziestu lat łączy współpracę na scenie ze stałą, lecz wciąż żywotną praktyką w dziedzinie sztuk wizualnych. Jego twórczość cechuje nieustanne przemyśliwanie, przepisywanie i przerabianie pomysłów, w jaki sposób sztuka może współtworzyć rzeczywistość, zamiast zastanawiać się nad nią. W swojej pracy artysta wchodzi w kontakt z naszą świadomością, stosując elementy swawolnej fantazji, czyniąc język materiałem sztuki i pozwala przemawiać przestrzeni i przedmiotom. Twórczość Verdoncka nie przynosi rozstrzygnięć, lecz ma charakter poetyckiego błogosławieństwa, które nie udaje, że jest lekiem. Sztuka ta często ujawnia świadome - wręcz "aktywistyczne" - dążenie twórcy do rozwiązania lokalnych lub globalnych problemów (np. katastrofy ekologicznej, nadmiernej konsumpcji i problemów ekonomicznych). W poszukiwaniu nowych form tafeltoneel ("scen stołowych", jak artysta określa swój miniaturowy teatr) Verdonck stworzył ostatnio serię przenośnych teatrów o rozmiarach stołu. Przy pomocy niewielu słów, posiłkując się za to licznymi sznurkami, kolorami, figurami geometrycznymi, otwierając drzwiczki i zasuwając zasłony, holenderski twórca przywraca teatrowi jego najważniejszą formę: bliskość i ludzką skalę. Jego magiczne showboxy mogą potencjalnie pojawić się w dowolnym miejscu miasta we wnętrzu lub na otwartej przestrzeni i równie szybko zniknąć. Dzięki Verdonckowi w podwójnej roli mechanika i protagonisty, ukazują audiowizualną poezję, która jest zarówno zagadkowa, jak i namacalna.
25 kwietnia, godzina: 19.00, 20.00, 20.30 (14 min.), Teatr Kana
FILM