Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze

Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze

Teatr Nowy Proxima
(Kraków)    
 

muzyka: Karol Osman
autor tekstów/tajemniczy teatrolog: Andrzej Błażewicz
w spektaklu wykorzystano satyryczny utwór „Adekwatnie” autorstwa Łukasza Borkowskiego
wokal/inicjatorka tematu: Karolina Szczypek
wokal/gitara basowa: Magdalena Dębicka
wokal/pianino: Konrad Cichoń
gitara elektryczna/video: Paweł Sablik
perkusja: Miguel Nieto
kostiumy: Maria Duda
konsultacja muzyczna: Annika Mikołajko
akceleracja energetyczno-sceniczna: Adrianna Kurzawa
choreografia: Tobiasz Berg

 

Eksperci:
ocena ryzyka prawnego projektu: Piotr Barczak
tuning ciała i systemu nerwowego: Katarzyna Sitarz
konsultacja psychologiczna: Katarzyna Dębicka
opieka artystyczna: Tomasz Kireńczuk
realizator nagrania: Wojciech Jastrzębski

spektakl powstał w ramach II edycji programu Laboratorium Nowego Teatru. 

czas trwania: 90 minut

 

Choć nikt tego nie przyzna, moralizowanie jest jedną z ulubionych rozrywek twórców teatralnych. Jeśli spektakl powstaje w tak zwanym nurcie „zaangażowanym” opisy na stronach internetowych prześcigają się w sformułowaniach typu: rozliczyli (tu wstaw dowolną grupę społeczną), pokazali całą prawdę o…, bezkompromisowo rozprawili się z… itd. itd. Należy zadać pytanie: czy  twórcy są jednakowo surowi dla samych siebie podczas procesu pracy? Czy gorliwie pilnują założeń o empatii, równości i wspólnocie?

A może jednak cel uświęca środki i nie warto przejmować się tą całą przemocą… Fizyczną, ekonomiczną, strukturalną, wykorzystującą władzę autorytetów, działającą w przestrzeni symbolicznej. Przemocą, której w sumie nie widać. Bo przecież nikt nie jest na tyle szalony, żeby na przykład wyjść, opowiedzieć o tym ze sceny, może jeszcze zrobić z tego punkowy koncert? Przecież takie coś trzeba by było konsultować z prawnikiem…