wykład Jana Zamojskiego o Bajkach z Lailonii Leszka Kołakowskiego
Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego to cykl filmów animowanych, zrealizowany w różnych technikach animacji przez Macieja Wojtyszkę, Jacka Adamczaka, Jacka Kasprzyckiego, Krzysztofa Kiwerskiego, Hieronima Neumanna, Marka Serafińskiego, Piotra Muszalskiego, Pawła Walickiego, Łukasza Słuszkiewicza, Zbigniewa Koteckiego, Tamarę Sorbian oraz Marka Luzara. Pomysłodawcą adaptacji i autorem scenariuszy jest Jan Zamojski. Autorem czołówki cyklu jest Piotr Dumała. Producentem jest TV Studio Filmów Animowanych w Poznaniu. Filmy były prezentowane na ponad 70 festiwalach krajowych i zagranicznych, gdzie zdobyły 32 nagrody.
Bajki te posiadają walory dramaturgiczne, które pozwalają mądre i głębokie przesłanie przekazać środkami filmowymi, jak np.: konstrukcja opowieści, akcja z zaskakującymi zwrotami, barwność postaci, tragizm i humor obecny zarówno w akcji, jak i w dialogach czy też intensywność przeżyć bohaterów.
[Jan Zamojski]
Jan Zamojski (ur. 1956) − historyk filozofii, scenarzysta, tłumacz, absolwent studium scenariuszowego przy PWSFTViT, członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Jest także autorem i współautorem książek i tekstów poświęconych związkom medycyny, filozofii i sztuk. Zajmuje się również upowszechnianiem filozofii poprzez film. Dr nauk medycznych (na podstawie dysertacji z filozofii medycyny), pracuje na Uniwersytecie Medycznym im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu.
Leszek Kołakowski (1927-2009) – jeden z najwybitniejszych polskich filozofów, publicysta, prozaik, autor satyr i bajek filozoficznych, ważna postać polskiego i światowego życia publicznego. Pod koniec lat 60. profesor Kołakowski został zmuszony do emigracji. Jego słynny esej Tezy o nadziei i beznadziejności, opublikowany w paryskiej „Kulturze” w 1971 roku, stał się intelektualnym fundamentem dla antykomunistycznej opozycji. W 2003 roku otrzymał nagrodę Biblioteki Kongresu USA im. Johna Klugego, zwaną Noblem Nauk Humanistycznych. Pracował na McGill University w Kanadzie (1968), później wykładał na University of California w Berkeley (1969), a od 1970 roku do emerytury rozwijał działalność naukową i nauczycielską w oksfordzkim All Souls College. Zajmował się głównie historią filozofii, zwłaszcza XVII wieku, w tym doktryną liberalizmu.
OKNO – ZBLIŻENIA: GŁOSY KANY
Tym razem (w ciągu całego 2019 roku) w ramach OKNA będziemy dzielić się z Wami własnym doświadczeniem – doświadczeniem zespołu, który wyznacza kierunki, tematy, obszary i formy pojawiające się na scenie Kany. Nasi widzowie znają je z pojedynczych wydarzeń, z których żadne nie jest jednak przypadkowe: jest częścią większej całości i etapem drogi, którą wspólnie idziemy.
Większość z nas działa w Kanie od co najmniej kilkanastu lat. Sama Kana (licząc od pierwszego wyreżyserowanego przez Zygmunta Duczyńskiego przedstawienia) ma już lat czterdzieści. Każdy z nas w Kanie dorastał, dojrzewał, uczył się teatru. Każdy – zwłaszcza w momencie, kiedy zabrakło lidera − podejmował decyzję o tym, żeby ciągle ją tworzyć.
Nasza obecna tożsamość, wszystko, co w tej chwili robimy, jest wypadkową tego, kim jesteśmy, czego szukamy, jakie pytania sobie zadajemy. Jest też częścią procesu, któremu zawierzyliśmy, że się staje. Przez wiele lat uczyliśmy się od gości OKNA – zapraszaliśmy tych, których byliśmy ciekawi, którzy pokazali nam wielość ścieżek. Teraz czujemy, że warto sprawdzić, co się nam wszystkim (w nas wszystkich) przez te lata wydarzyło. Tegoroczne OKNO będzie więc poświęcone Głosom Kany. Będziemy uczyć się od siebie nawzajem.
Przez spotkania, prezentacje, warsztaty, pokazy spróbujemy przybliżyć cztery najważniejsze linie tematyczne określające kierunki i wybory artystyczno-programowe twórców związanych z Ośrodkiem Teatralnym Kana: Linię Spektakli, Dokumentu, Społeczno-Artystyczną i Wokół Tradycji.
Styczeń dedykujemy pierwszej odsłonie Linii Spektakli, którą poświęcimy „Lailonii“. To będzie bardzo wyjątkowy i odświętny czas, ponieważ spektakl zagramy dla Państwa po raz setny. Spotkamy się także podczas wykładów, dyskusji, projekcji filmów – wszystko wokół „Lailonii“.
12 stycznia, godzina 18, wykład, Piwnica Kany, wstęp wolny
wykład Jana Zamojskiego o Bajkach z Lailonii Leszka Kołakowskiego
Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego to cykl filmów animowanych, zrealizowany w różnych technikach animacji przez Macieja Wojtyszkę, Jacka Adamczaka, Jacka Kasprzyckiego, Krzysztofa Kiwerskiego, Hieronima Neumanna, Marka Serafińskiego, Piotra Muszalskiego, Pawła Walickiego, Łukasza Słuszkiewicza, Zbigniewa Koteckiego, Tamarę Sorbian oraz Marka Luzara. Pomysłodawcą adaptacji i autorem scenariuszy jest Jan Zamojski. Autorem czołówki cyklu jest Piotr Dumała. Producentem jest TV Studio Filmów Animowanych w Poznaniu. Filmy były prezentowane na ponad 70 festiwalach krajowych i zagranicznych, gdzie zdobyły 32 nagrody.
Bajki te posiadają walory dramaturgiczne, które pozwalają mądre i głębokie przesłanie przekazać środkami filmowymi, jak np.: konstrukcja opowieści, akcja z zaskakującymi zwrotami, barwność postaci, tragizm i humor obecny zarówno w akcji, jak i w dialogach czy też intensywność przeżyć bohaterów.
[Jan Zamojski]
Jan Zamojski (ur. 1956) − historyk filozofii, scenarzysta, tłumacz, absolwent studium scenariuszowego przy PWSFTViT, członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Jest także autorem i współautorem książek i tekstów poświęconych związkom medycyny, filozofii i sztuk. Zajmuje się również upowszechnianiem filozofii poprzez film. Dr nauk medycznych (na podstawie dysertacji z filozofii medycyny), pracuje na Uniwersytecie Medycznym im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu.
Leszek Kołakowski (1927-2009) – jeden z najwybitniejszych polskich filozofów, publicysta, prozaik, autor satyr i bajek filozoficznych, ważna postać polskiego i światowego życia publicznego. Pod koniec lat 60. profesor Kołakowski został zmuszony do emigracji. Jego słynny esej Tezy o nadziei i beznadziejności, opublikowany w paryskiej „Kulturze” w 1971 roku, stał się intelektualnym fundamentem dla antykomunistycznej opozycji. W 2003 roku otrzymał nagrodę Biblioteki Kongresu USA im. Johna Klugego, zwaną Noblem Nauk Humanistycznych. Pracował na McGill University w Kanadzie (1968), później wykładał na University of California w Berkeley (1969), a od 1970 roku do emerytury rozwijał działalność naukową i nauczycielską w oksfordzkim All Souls College. Zajmował się głównie historią filozofii, zwłaszcza XVII wieku, w tym doktryną liberalizmu.
OKNO – ZBLIŻENIA: GŁOSY KANY
Tym razem (w ciągu całego 2019 roku) w ramach OKNA będziemy dzielić się z Wami własnym doświadczeniem – doświadczeniem zespołu, który wyznacza kierunki, tematy, obszary i formy pojawiające się na scenie Kany. Nasi widzowie znają je z pojedynczych wydarzeń, z których żadne nie jest jednak przypadkowe: jest częścią większej całości i etapem drogi, którą wspólnie idziemy.
Większość z nas działa w Kanie od co najmniej kilkanastu lat. Sama Kana (licząc od pierwszego wyreżyserowanego przez Zygmunta Duczyńskiego przedstawienia) ma już lat czterdzieści. Każdy z nas w Kanie dorastał, dojrzewał, uczył się teatru. Każdy – zwłaszcza w momencie, kiedy zabrakło lidera − podejmował decyzję o tym, żeby ciągle ją tworzyć.
Nasza obecna tożsamość, wszystko, co w tej chwili robimy, jest wypadkową tego, kim jesteśmy, czego szukamy, jakie pytania sobie zadajemy. Jest też częścią procesu, któremu zawierzyliśmy, że się staje. Przez wiele lat uczyliśmy się od gości OKNA – zapraszaliśmy tych, których byliśmy ciekawi, którzy pokazali nam wielość ścieżek. Teraz czujemy, że warto sprawdzić, co się nam wszystkim (w nas wszystkich) przez te lata wydarzyło. Tegoroczne OKNO będzie więc poświęcone Głosom Kany. Będziemy uczyć się od siebie nawzajem.
Przez spotkania, prezentacje, warsztaty, pokazy spróbujemy przybliżyć cztery najważniejsze linie tematyczne określające kierunki i wybory artystyczno-programowe twórców związanych z Ośrodkiem Teatralnym Kana: Linię Spektakli, Dokumentu, Społeczno-Artystyczną i Wokół Tradycji.
Styczeń dedykujemy pierwszej odsłonie Linii Spektakli, którą poświęcimy „Lailonii“. To będzie bardzo wyjątkowy i odświętny czas, ponieważ spektakl zagramy dla Państwa po raz setny. Spotkamy się także podczas wykładów, dyskusji, projekcji filmów – wszystko wokół „Lailonii“.
12 stycznia, godzina 18, wykład, Piwnica Kany, wstęp wolny